ik nestel me in zijn zitvlees, voel eiken

in zijn gearmde stoel, een cafémodel met historie

achter mij waken ruwe planken. ik aai de letters

van zijn naam op boekenruggen, proef

vaakgelipte zinnen op papier. ik wil kruipen

in zijn pen. buiten steekt een boerenzwaluw

de kop uit zijn metaalblauwe jas. hij richt

de blik op het landschap dat glooit

samen kijken we naar een boerderij in de verte

waar men vast wel een keer wordt verleid

tot een borrel met uitzicht

op het beroemde raam. ik klink, wacht

aan zijn tafel op een vers van mij