Wat je deelt raakt niet stuk

zei je me bij de laatste croissant

de ochtendjas uitgetrokken

speel ik je

nog eenmaal naar binnen

Aan zee maait de wind

het zand onder mijn voeten

elke stap op dit land

brengt me dichter bij dat wat ik vrees

een lege hand, verweesde kruimels

in een oude vest

Waar zijn die verdomde meeuwen

als je ze nodig hebt