Er zit een nieuw meisje in de klas.

Met een rare boekentas.

Ze heeft altijd vlechten in haar haar.

Ze is niet cool, was dat maar waar.

Iedereen lacht haar uit.

Met haar lelijke snuit.

Opeens begint ze heel hard te wenen.

Heel hard.

Daar stond ze dan helemaal apart.

Ze zei: "Hou op. Het is niet fijn."

Opeens waren we heel klein.

"Het spijt ons, Hélène."