Met tonkebonkend hart

Loods ik de oranje bal naar de ring.

Tien seconden, twee punten achter ...

Dribbelend langs zwetende lijven

In stomende witte truitjes,

Hoopvol speurend naar een vrij groen hemd.

Snerpende klanken van schuifelende Nikes

Verdrinken in 't supportersgejoel.

De tribune richt honderden ogen op mij.

Niet één groene staat vrij,

Nog drie seconden,

't is aan mij !

Met een moordend schot

Lanceer ik het oranje projectiel

Van achter de driepuntlijn.

Terwijl de sirene loeit

Valt de bom door de ring.

De tribune ontploft in gejuich.

Languit op het groene slagveld

Ligt de uitgeputte held,

Versmacht onder aangestormde strijdmakkers.

Triomf! Triomf! Groene triomf!