Epitaaf
in een land waar de parken
begraven zijn
en de graven zonder grafschrift
ga ik verdwijnen
en van mijn pijn zal ik
de letters in het marmer drukken
misschien zal het grafschrift van de
onbepaalde namen zijn
ik zal buiten het geluid gaan
en een herinnering laten
maar ik heb nog niet gekozen
pen, foto van de oudheid
of een gedicht voor de volgende generatie
misschien zal iemand me graag voorstellen
Jezus liep op het water en ik op het vuur
en mijn voeten zijn verbrand
ik zal immigreren
als Mozes en zijn volk
en Joshua achter laten
op een blinde nacht
zonder frisse lucht
zal ik het leven laten
op een dag
door de mist bewoond
en de hemel vol rook
en de mensen zat
ik zal onder de troon
van de infrarode straling verdwijnen
niemand ziet me
behalve het hemelgezicht
en ik weet niet welk pad ik moet nemen
ik zal een nederzetting bouwen
in een locatie buiten de atlas buiten
gewoon.